Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τους ήχους δεν είναι κοινός για όλους. Κάπως έτσι, ένας ήχος που μπορεί να περάσει απαρατήρητος σε κάποιον, για κάποιον άλλον μπορεί να είναι πραγματικός εφιάλτης. Το τρίξιμο που μπορεί να κάνει το τζάμι, ο τρόπος που κάποιος μασάει την τροφή του, ο ήχος του τρένου στις ράγες μπορούν να κάνουν ένα άτομο με ευαισθησία στον ήχο να υποφέρει. Γιατί συμβαίνει και πώς αντιμετωπίζεται;
Ποιες παθήσεις μπορεί να υπάρχουν πίσω από την ευαισθησία στον ήχο;
Άτομα που υποφέρουν από εμβοές, μια χρόνια πάθηση, είναι πιθανό να έχουν υπερβολική ευαισθησία στον ήχο. Το ίδιο ισχύει και για άτομα με υπερακοϊα. Πιο σωστά, τα άτομα με υπερακοϊα υποφέρουν από ευαισθησία σε συγκεκριμένους ήχους όπως οι σειρήνες ενός ασθενοφόρου, οι πολύ δυνατή ήχοι ή ακόμη και η δυνατή μουσική. Και φυσικά υπάρχουν τα άτομα που υποφέρουν από μισοφωνία, μια διαταραχή κατά την οποία συγκεκριμένοι και απόλυτα φυσιολογικοί ήχοι όπως αυτός της μάσησης της τροφής, του πιπιλίσματος ακόμη και της αναπνοής των άλλων μπορούν να τρελάνουν αυτά τα άτομα.
Πώς αντιμετωπίζεται η ευαισθησία στον ήχο;
Μπορεί να ακούγεται παράξενο αλλά η ευαισθησία στον ήχο όταν δεν υπάρχουν παθολογικά αίτια, θέλει εξάσκηση και αυτή θα πρέπει να είναι κόντρα στους ήχους που ενοχλούν. Όσο κι αν είναι δύσκολο, το άτομο με ευαισθησία στον ήχο θα πρέπει σιγά σιγά να αρχίσει να εκθέτει τον εαυτό σου σε ήχους και ειδικά σε αυτούς που ενοχλούν. Ένα βήμα τη φορά είναι δυνατόν να κάνει την αλλαγή, ωστόσο η επίσκεψη σε ωτορινολαρυγγολόγο δεν είναι κάτι που θα έπρεπε κανείς να παραλείψει αφού μόνο εκείνος μπορεί να διαγνώσει την καλή υγεία των αυτιών και να αξιολογήσει τα συγκεκριμένα προβλήματα ακοής.