Στην υποχρεωτική απόσυρση καταξιωμένων φαρμάκων που είναι απαραίτητα για την περιστολή της φαρμακευτικής δαπάνης, έχουν οδηγήσει οι δραστικές μειώσεις τιμών της τελευταίας οκταετίας, σε συνδυασμό με τις υπέρογκες υποχρεωτικές επιστροφές rebate και clawback, που από έκτακτο μέτρο τείνουν να παγιωθούν.
Οι μειώσεις τιμών από το 2009 – 2018 έφτασαν για τα εντός πατέντας φάρμακα το 23,8%, τα εκτός πατέντας το 32,4% και για τα γενόσημα το 74,5%, φέρνοντας τα γενόσημα σε τιμές μέσου όρου Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως με μερίδιο αγοράς που δεν αυξάνεται, δημιουργώντας έτσι ένα αναπόφευκτο αδιέξοδο.
Από την άλλη πλευρά, οι υποχρεωτικές επιστροφές, έχουν φτάσει πλέον το 31,4%, βαίνοντας αυξανόμενες κάθε χρόνο, αφού το 2012 ξεκίνησαν με 9,5% της πραγματικής δαπάνης, το 2014 ανέβηκαν στο 16%, το 2016 στο 27,6% και φέτος εκτιμάται ότι θα “κλείσουν” στο 33-35%.
Και μπορεί το rebate να αφορά τις πωλήσεις της κάθε εταιρίας, όμως το clawback αφορά τις πωλήσεις των άλλων, με αποτέλεσμα ο απαιτούμενος σχεδιασμός για τις επιχειρήσεις να αποδεικνύεται αδύνατος, με επιπτώσεις στις εξαγωγές, στα προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης, στη στασιμότητα της απασχόλησης, το brain drain και τη συνακόλουθη απώλεια δημοσίων εσόδων, αφού για κάθε θέση εργασίας που χάνεται, το δημόσιο ζημιώνεται κατά 20.000 ευρώ, ετησίως.
Τα παραπάνω τόνισε χθες ο επιστημονικός διευθυντής της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ) Μάρκος Ολλανδέζος, στο 9th Pharma & Health Conference, επισημαίνοντας ότι τα μνημονιακά μέτρα δεν αντιμετώπισαν τις στρεβλώσεις του συστήματος και πρόσθεσε ότι τα όποια διαρθρωτικά μέτρα δεν αποδίδουν άμεσα.
Επισημαίνοντας ότι η Διακομματική Επιτροπή Φαρμάκου, ήρθε, έστω και καθυστερημένα, έκανε μια σύντομη αναφορά στις προτάσεις της Ένωσης προς την Επιτροπή, στο πλαίσιο των εργασιών της για την ανάπτυξη διακομματικά αποδεκτής φαρμακευτικής πολιτικής.
Σε ότι αφορά την Επιτροπή Αξιολόγησης, σημείωσε πως οι ελληνικές φαρμακευτικές δεν είναι μεταπράτες γενοσήμων, αντίθετα, το core business έχει στραφεί σε επενδύσεις στην οριακή καινοτομία, χαρακτηριστικό που σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το ελληνικό φάρμακο αποτελεί ευρωπαϊκό φάρμακο, ανοίγουν τις πόρτες στις εξαγωγές για περίπου 120-130 υβριδικά φάρμακα. Οι εξαγωγές έχουν καταστήσει την ελληνική φαρμακοβιομηχανία κλάδο προτεραιότητας, τον οποίο δεν πρέπει να χάσουμε επ’ ουδενί.
Έτσι η ΠΕΦ πρότεινε fast track διαδικασίες έγκρισης των γενοσήμων για την αξιολόγησή τους, ενώ για αυτά της οριακής καινοτομίας, υπογράμμισε την αναπτυξιακή τους διάσταση.
Όσο για τους κλειστούς προϋπολογισμούς της φαρμακευτικής δαπάνης, υπογράμμισε ότι θα πρέπει να προσδιοριστούν 3 ξεχωριστοί προϋπολογισμοί: για τα ακριβά φάρμακα του ν.3816, για τα προστατευόμενα από πατέντα φάρμακα, καθώς και για τα εκτός πατέντας και γενόσημα. Και στη συνέχεια να οριστεί το πλαφόν για κάθε κατηγορία ξεχωριστά.