Η έλλειψη αξιοκρατίας και η διαφθορά παραμένει ο No 1 λόγος φυγής, όσων έχουν μεταναστεύσει από τη χώρα μας, με την αιτία αυτή να έχει αυξηθεί κατά 11% περισσότερο φέτος απ΄ότι το 2015.
Οι ίδιοι, θα επέστρεφαν στη χώρα μας, για οικογενειακούς λόγους σε ποσοστό 56% και για το κλίμα και τον τρόπο ζωής στην Ελλάδα το 43%, όμως ένα αντίστοιχο “πακέτο αποδοχών” θα έφερνε πίσω μόνο το 26% όσων έχουν ήδη φύγει.
To συμπέρασμα αυτό προκύπτει από διεθνή έρευνα της ICAP People Solutions στη γενιά των νέων απόδημων Ελλήνων (γενιά του Βrain Drain), με σκοπό να διερευνήσει τους λόγους για τους οποίους παρατηρείται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο της “μετανάστευσης ανθρώπινου κεφαλαίου” και τους παράγοντες που θα συντελούσαν, στην επιστροφή των ατόμων αυτών.
Σύμφωνα με την έρευνα, άλλοι λόγοι που θα έφερναν πίσω το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας είναι η βελτίωση των οικονομικών σε ποσοστό 21%, η αλλαγή της νοοτροπίας στο κράτος και την κοινωνία 20%, η αξιοκρατία και το κράτος δικαίου το 17% και η υποστήριξη για την ανατροφή των παιδιών το 14%.
Από αυτούς όμως που γύρισαν ήδη, το 51% επέστρεψε εξαιτίας της αγάπης του για την Ελλάδα, το 36% για να δημιουργήσει οικογένεια, το 28% γιατί βρήκε δουλειά εδώ και το 23% για να φροντίσει τους ηλικιωμένους γονείς του. Ως πρωταρχικούς πολιτιστικούς παράγοντες σύνδεσης με την Ελλάδα αναγνωρίζουν τη γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό, σε ποσοστό 73%, την αγάπη τους για τη χώρα σε ποσοστό 63% και τις παραδόσεις σε ποσοστό 50%.
Γιατί έφυγαν
Το 60% όσων μετακινήθηκαν από τη χώρα, έφυγε για να εργαστεί, αφού προηγουμένως είχε δουλέψει στην Ελλάδα και ένα 32% για σπουδές πρώτου πτυχίου, μεταπτυχιακού ή διδακτορικού.
Στους λόγους που επέλεξαν να εργαστούν στο εξωτερικό, πρώτος λόγος είναι η έλλειψη αξιοκρατίας και η διαφθορά σε ποσοστό 48%, η οικονομική κρίση και η αβεβαιότητα το 39%, οι προοπτικές εξέλιξης το 30%, οι υψηλότερες αποδοχές και οι καλύτερες εργασιακές συνθήκες (από 27%), η νοοτροπία του εξωτερικού το 20%, η αδυναμία εύρεσης εργασίας άλλο ένα 20% και η ανεργία στην Ελλάδα, γενικά το 17%.
Όσοι έφυγαν, απασχολούνται τελικά κατά 16% στον τομέα της πληροφορικής, το 9% στον τραπεζικό – οικονομικό τομέα, στον τομέα επιστήμης και έρευνας το 7%, σε υπηρεσίες υγείας το 5% και στον φαρμακευτικό τομέα το 3%.
Το 47% είναι υπάλληλοι, όταν το 2015 το αντίστοιχο ποσοστό έφτανε το 61%, ενώ ένα 46% είναι ανώτατα στελέχη, διευθυντές ή προϊστάμενοι, όταν το αντίστοιχο ποσοστό το 2015, ήταν μόνο 27%.
Για το 43% αυτών, ο μισθός τους κυμαίνεται από 61.000 ευρώ και πάνω για τους μισούς από αυτούς πάνω και από τα 101.000 ευρώ, και περιλαμβάνει πρόσθετα πακέτα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, σύνταξης, ιδιωτική ασφάλιση, ευέλικτο ωράριο, bonus, επιδότηση εκπαίδευσης, εταιρικές μετοχές κλπ.
Για να επιστρέψουν στην Ελλάδα πάντως, το ένα τρίτο θα το έκανε, αν έπαιρνε από 61.000 ευρώ και πάνω.
Η επιστροφή
Φεύγοντας, το 30% είχε αποφασίσει ότι θα μείνει στο εξωτερικό για 2-4 χρόνια, το 13% πάνω από 10 χρόνια και ένα 25% έφυγε με σκοπό να μην επιστρέψει ποτέ.
Τελικά όμως, το 42% όσων έχουν φύγει, δεν σκοπεύει να επιστρέψει ποτέ πια στη χώρα μας.
Ήδη, το 41% εργάζεται στο εξωτερικό από 5-9 έτη και ένα 17% πάνω από 9 έτη.
Αντιμετώπιση του brain drain
Σε ότι αφορά την αντιμετώπιση του brain drain, όσοι έφυγαν, προτείνουν στην επιχειρηματική κοινότητα τα εξής: αξιοκρατία (23%), χρηματικές απολαβές (21%), καλύτερο εργασιακό περιβάλλον (18%), βελτιωμένη φορολογία (12%), αντιμετώπιση της διαφθοράς (11%), βελτίωση νοοτροπίας (10%), επενδύσεις (8%), καινοτομία (6%), εκπαίδευση και έρευνα (5%) και προοπτικές εξέλιξης (5%).
Το προφίλ της μετανάστευσης
Οι 942 συμμετέχοντες βρίσκονται ή βρέθηκαν σε 43 χώρες. Οι χώρες που προτίμησαν να μετακινηθούν ήταν σε ποσοστό 24% η Μ. Βρετανία, 11% η Ολλανδία, 8% η Ελβετία, 6% η Γερμανία, 4%η Ιρλανδία και το Λουξεμβούργο, 3% η Τσεχία, 2% η Κύπρος και 13% η υπόλοιπη Ευρώπη. Επίσης υπάρχει και ένα 9% που μετανάστευσε σε ΗΠΑ και Καναδά, 8% στις χώρες του Κόλπου και 5% στην Αυστραλία.
Από το σύνολο των συμμετεχόντων το 63% ήταν άνδρες και το 37% γυναίκες. Το 29% ήταν 41 ετών και πάνω, σε αντίθεση με την αντίστοιχη έρευνα του 2015 που το ποσοστό αυτό ήταν 12%.
Ένα 19% ήταν ηλικίας 18-30 ετών, σε αντίθεση με το 2015 που το ποσοστό αυτό ήταν 36%.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι λιγότεροι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα, αλλά όσοι έχουν φύγει, παραμένουν εκεί και οργανώνουν τη ζωή τους. Αντίθετα, η φυγή αυξάνεται και σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Από τους συμμετέχοντες, το 48% ήταν ελεύθεροι έναντι 71% το 2015, και το 30% παντρεμένοι με παιδιά.
Το 69% είχαν σπουδές επιπέδου μεταπτυχιακού ή και διδακτορικού, έναντι 73% το 2015 και μόλις το 5% δεν είχε πτυχίο. Το 6% είχε σπουδάσει ιατρική ή επιστήμες υγείας και από ένα 4% φυσικές και περιβαλλοντικές επιστήμες.
Οι σπουδές είχαν γίνει στην Ελλάδα για το 80% σε ότι αφορά το πρώτο πτυχίο, το 29% το μεταπτυχιακό και το 41% το διδακτορικό.
Από τους συμμετέχοντες στη φετινή έρευνα, το 36% είχε λάβει μέρος και στην περσινή έρευνα, ενώ μόλις το 5% είχε επιστρέψει στην Ελλάδα.