Το 42% της συνολικής δημόσιας δαπάνης για εξωνοσοκομειακά φάρμακα και το 57% των νοσοκομειακών, καλύπτει πλέον ο κλάδος των φαρμακευτικών εταιρειών, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε χθες ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ, κ. Ολύμπιος Παπαδημητρίου, στο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Οικονομίας & Πολιτικής της Υγείας (ΕΕΕΟΠΥ). Συμμετέχοντας στο πάνελ: «Η βιωσιμότητα της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Η ανάπτυξη και οι μεταρρυθμίσεις», επανέλαβε ότι η Δημόσια Υγεία υποχρηματοδοτείται και το τεράστιο κενό που δημιουργείται καλείται να το καλύψουν οι φαρμακευτικές εταιρείες καταβάλλοντας 1,51 δισ. ευρώ σε clawback και 626 εκατ. ευρώ σε rebate.
Ειδικότερα, με βάση τα στοιχεία που παρουσίασε, το κόστος των αναγκών για φάρμακα στην Ελλάδα, για εκείνα τα οποία έχει το δικαίωμα να τα λαμβάνει δωρεάν ο Έλληνας πολίτης, το 2020 αναμένεται να φτάσει τα περίπου 4,65 δισ. ευρώ. Όμως το Ελληνικό Δημόσιο καλείται να καλύψει μόνο τα 2,51 δισ. ευρώ, με το υπόλοιπο ποσό των 2,14 δισ. ευρώ να πρέπει να καλυφθεί μέσω των επιστροφών clawback & rebate.
Ειδικότερα, σε σύνολο δαπάνης 3,46 δισ. ευρώ από τον ΕΟΠΥΥ, ο οργανισμός θα καλύψει μόνο τα 2 δισ. ευρώ για το 2020, ενώ τα υπόλοιπα θα καλυφθούν κατά 922 εκατ. ευρώ μέσω clwabak και τα 539 εκατ. ευρώ μέσω rebate. Αντίστοιχα οι ανάγκες για νοσοκομειακά φάρμακα φτάνουν τα περίπου 1,19 δισ. ευρώ, ο Κρατικός Προϋπολογισμός καλύπτει τα 511 εκατ. ευρώ, μέσω clawback καλύπτονται 589 εκατ. ευρώ και το υπόλοιπο ποσό μέσω rebate.
Σύμφωνα με τον κ. Παπαδημητρίου, η υποχρηματοδότηση του συστήματος υγείας, η έλλειψη διαφάνειας, η φοροεισπρακτική πολιτική που εδώ και χρόνια ακολουθείται, και, το κυριότερο, η αδυναμία ελέγχου της πορείας της φαρμακευτικής δαπάνης οδηγεί στην άνευ ορίων επιβάρυνση των φαρμακευτικών εταιριών βάλλοντας ευθέως κατά της βιωσιμότητας και της αναπτυξιακής προοπτικής τους, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους ασθενείς, την απασχόληση, τις επενδύσεις.
“Το clawback υπάρχει σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, πουθενά, όμως, δεν βαίνει ανεξέλεγκτο και μάλιστα σε τέτοια ποσά! Σε πέντε διαδοχικές εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Εποπτείας (Enhanced Surveillance Reports) επισημαίνεται πως ο μηχανισμός υποχρεωτικών επιστροφών (clawback), στην παρούσα του μορφή, εμφανίζεται να θέτει κινδύνους για τη βιομηχανία (επιχειρηματικός κίνδυνος), το ευρύτερο οικοσύστημα (ηθικός κίνδυνος), καθώς και τα δημόσια οικονομικά (δημοσιονομικός κίνδυνος). Θα πρέπει να μπει ένα όριο στο ύψος του clawback, όπως γίνεται σε πολλές άλλες χώρες” ανέφερε.
“Βλέπουμε πως και στην πρόσφατη έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας γίνεται ειδική αναφορά στις μεταρρυθμίσεις για μία βιώσιμη φαρμακευτική πολιτική με στόχο να ενισχυθεί το αναπτυξιακό δυναμικό του κλάδου, αλλά και στην έννοια της συνυπευθυνότητας στην εξέλιξη της δαπάνης. Η κατεύθυνση που δίνουν τα επίσημα όργανα (ευρωπαϊκά και εθνικά) αφορά στον επαναπροσδιορισμό της φαρμακευτικής δαπάνης, στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και στην θεσμοθέτηση κινήτρων για την προσέλκυση επενδύσεων στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης προϊόντων και υλοποίησης κλινικών μελετών” τόνισε επίσης.