Πρόσθετη επιβάρυνση της τάξης των 150 εκ. ευρώ σε σχέση με το 2016, επωμίζονται για το 2017 οι φαρμακευτικές από rebate και clawback, σύμφωνα με στοιχεία της Επιτροπής Παρακολούθησης της Φαρμακευτικής Δαπάνης.
Τελικά, το συνολικό ποσό πλησιάζει τα 923 εκ. ευρώ έναντι 754 εκ. ευρώ για το 2016 και η διαφορά φαίνεται να αποδίδεται στην κάλυψη των ανασφαλίστων και των εμβολίων που εντάχθηκαν στον συνολικό προϋπολογισμό για εξωνοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του ΕΟΠΥΥ το rebate διαμορφώθηκε στα 203 εκ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2017 και στα 210 εκ. ευρώ το δεύτερο εξάμηνο, ενώ για τα φάρμακα υψηλού κόστους (λίστα ν.3816 – κατηγορία 1Α) το rebate υπολογίζεται σε 3,8 εκ. ευρώ για κάθε εξάμηνο.
Σε ότι αφορά το clawback, η υπέρβαση ορίσθηκε στα 221 εκ. ευρώ για το πρώτο εξάμηνο και για το δεύτερο εξάμηνο στα 239 εκ. ευρώ, ενώ το αντίστοιχο ποσό για τα ΦΥΚ (λίστα ν.3816 – κατηγορία 1Α) υπολογίστηκε σε 19 εκ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο και άλλα 23 εκ. ευρώ το δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς που πέρασε.
Έτσι, συνολικά το rebate έφτασε τα 420,6 εκ. ευρώ έναντι 303 εκ. ευρώ το 2016 και το συνολικό clawback έφτασε τα 502 εκ. ευρώ, από 451 εκ. ευρώ το 2016.
Από τις επιστροφές αυτές, οι υπολογισμοί αφαιρούν περί τα 20 εκ. ευρώ, καθώς οι διαπραγματεύσεις για την ηπατίτιδα C, οδήγησαν σε εξοικονόμηση 30 εκ. ευρώ από τον συνολικό προϋπολογισμό.
Οι πρόσθετες επιβαρύνσεις από την κάλυψη των ανασφαλίστων εκτιμώνται σε 90 εκ. ευρώ περίπου, ενώ οι επιβαρύνσεις από τα εμβόλια υπολογίζονται σε 10 εκ. ευρώ.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΠΥΥ, η μηνιαία επιβάρυνση για την κάλυψη των ανασφαλίστων υπολογίζεται σε 10 εκ. ευρώ, εκ των οποίων τα 7 εκ. ευρώ αφορούν τη φαρμακευτική τους περίθαλψη.
Μέτρα
Στο σχεδιασμό του υπουργείου Υγείας, για τη μείωση των παραπάνω επιβαρύνσεων περιλαμβάνεται η εισαγωγή στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης περίπου 50 θεραπευτικών πρωτοκόλλων που αναμένεται να φέρουν σημαντικές εξοικονομήσεις, εξαιτίας του ελέγχου του όγκου των συνταγών.
Παράλληλα, συζητείται το θέμα των συσκευασιών των φαρμάκων, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των ασθενών σε επίπεδο μηνός για τις χρόνιες παθήσεις τους, ενώ εξετάζεται και το θέμα του υπολογισμού των τιμών αναφοράς, ώστε να επέλθει μείωση στην αυξημένη συμμετοχή των ασθενών από τις διαφορετικές λιανικές τιμές που υπάρχουν στις μεγάλες θεραπευτικές κατηγορίες (clusters).
Προοπτικά μάλιστα, διερευνάται και το ενδεχόμενο για εισαγωγή κλειστών προϋπολογισμών ανά θεραπευτική κατηγορία, όμως για την επίτευξη του εγχειρήματος αυτού, θα πρέπει προηγουμένως να έχουν εφαρμοστεί τα υποχρεωτικά θεραπευτικά πρωτόκολλα, να υπάρχουν στοιχεία για το προφίλ των ασθενών – άρα να έχουν καταρτισθεί μητρώα ασθενών, και να υπάρχει δυνατότητα ελέγχου του απαιτούμενου όγκου φαρμάκων, προκειμένου να μην υπάρξουν προβλήματα πρόσβασης των ασθενών στις θεραπείες τους.