Γενόσημα: ανακούφιση για το σύστημα υγείας και όχι η λύση

«Οι δαπάνες υγείας είναι συνώνυμες με επενδύσεις. Αντί να επενδύουμε στο φάρμακο, την πρόληψη και την εκπαίδευση, εμείς συζητάμε αν το πρόβλημα είναι το πόσο συνταγογραφούν οι γιατροί, αν θα μπορούσαν τα γενόσημα να είναι φθηνότερα κλπ. Δεν είναι εκεί η ουσία. Δεν κοιτάμε το αύριο».

Αυτό τόνισε ο εντεταλμένος σύμβουλος της ΠΕΦ Βασίλης Πενταφράγκας, μιλώντας στο 2ο Evidence Based Healthcare Conference που φέτος έχει θέμα “Φάρμακο και τιμολογιακή πολιτική – Η ευαίσθητη σχέση κόστους – αποτελέσματος – ασθενή”, που πραγματοποιείται στην Αθήνα.

Ο κ. Πενταφράγκας, έκανε λόγο για τη δυνατότητα του κλάδου να συμβάλει και να αποτελέσει πυλώνα ανάπτυξης και σημείωσε πως τα γενόσημα αποτελούν μια ανακούφιση για το σύστημα υγείας λέγοντας χαρακτηριστικά: “Από το 2011 έως το 2018 τα άτομα ηλικίας από 85 ετών και άνω αυξήθηκαν κατά 120.000. Μπορούν τα γενόσημα να είναι η λύση στην αναζήτησή πόρων; Είναι μια ανακούφιση για το σύστημα υγείας και όχι η λύση”.

Πρόσθεσε ότι από το 2010 η μέση τιμή των φαρμάκων ήταν κοντά στα 400 ευρώ και το 2018 στα 600 ευρώ, ενώ τα γενόσημα στο 2018 έχουν μέση τιμή περίπου τα 28 ευρώ.

Συνέχισε λέγοντας ότι από παρατήρηση σε δελτία τιμών από το 2009 και αποτυπώθηκαν τιμές γενοσήμων και πρωτοτύπων. Διαπιστώθηκαν τιμές γενοσήμων όπου το 2009 ήταν 30,43 ευρώ και το 2018 είχαν πέσει στα 10,53 ευρώ. Αντίστοιχα, φάρμακα αναφοράς όπου το 2009 έφταναν τα 193,73 ευρώ, το 2018 είχαν πέσει μόλις στα 164,52 ευρώ.

Και πρόσθεσε: “Αυξήθηκε το μερίδιο διείσδυσης των γενοσήμων; Όχι. Μήπως φταίει το ρυθμιστικό πλαίσιο και η κουλτούρα που δημιουργείται; Πώς συζητάμε διαχρονικά ότι έχουμε ως στόχο το μερίδιο των φαρμάκων και διατηρούμε από τη δεκαετία του ‘90 ένα πλαίσιο που συντηρεί το αντίθετο;

Το θέμα των φαρμάκων είναι πολύπλοκο κι έχει ανάγκη από συναινέσεις μεταξύ πολιτικών δυνάμεων και των κλάδων του φαρμάκου.

Δεν θα δούμε καλύτερες μέρες δυστυχώς. Παντού οι δαπάνες υγείας είναι συνώνυμες με τις επενδύσεις. Μόνο εδώ τις αντιμετωπίζουμε ως δαπάνες.

Το μόνο εργαλείο που είχαμε είναι η τιμολόγηση. Μειώναμε τιμές γενοσήμων. Το 2005 ή το 2006 νομίζω ο Νικήτας Κακλαμάνης έκανε την πρώτη μείωση φαρμάκου πατέντας.

Χρειαζόμαστε κίνητρα για τους γιατρούς τους φαρμακοποιούς και τους ασφαλισμένους. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε πού θέλουμε να πάμε σαν σύστημα περίθαλψης και σε αυτό να δεσμευθούμε. Να μην το αλλάζουμε σε κάθε ευκαιρία και να επιμείνουμε στην υλοποίηση”.