Δεν θα εγκρίνεται φάρμακο για να αποζημιωθεί στη χώρα εάν δεν έχει προηγηθεί διαπραγμάτευση από τη νέα Επιτροπή που θα συγκροτήσουμε στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Αυτό δήλωσε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, μιλώντας σήμερα σε ημερίδα της ΕΣΔΥ «Η Αξιολόγηση της Τεχνολογίας Υγείας: Εμπόδια και Υπερβάσεις» που οργανώθηκε από την Επιστημονική Εταιρεία Οικονομίας και Πολιτικής της Υγείας (ΕΕΕΟΠΥ).
Όπως ανέφερε ο υπουργός, “Η ιδέα της συγκρότησης της Επιτροπής είναι η εξής: Η Επιτροπή έχει γνωμοδοτική ισχύ. Γνωμοδοτικό ρόλο. Αυτό το μοντέλο επιλέξαμε, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση για τη χώρα. Αξιολογεί τους φακέλους, αξιολογεί τα κλινικά δεδομένα, τις κλινικές μελέτες, τις ενδείξεις, τη βιβλιογραφία, συνεκτιμά το αποτέλεσμα της Επιτροπής Διαπραγμάτευσης, η οποία λειτουργεί σε διασύνδεση με την Επιτροπή HΤA.
Συνεκτιμώντας και το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, άρα και της επίπτωσης στη δαπάνη και της σχέσης κόστους – αποτελεσματικότητας, η Επιτροπή εισηγείται στον υπουργό την έγκριση ή μη αποζημίωσης ενός νέου φαρμάκου. Ταυτόχρονα, δε, διασυνδέεται με την ομάδα του Υπουργείου Υγείας, η οποία ενσωματώνει θεραπευτικά πρωτόκολλα στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση.
Άρα, το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης και της αξιολόγησης, ενσωματώνεται στην λογική των θεραπευτικών πρωτοκόλλων, των μητρώων των ασθενών κτλ”.
Ο Α. Ξανθός σημείωσε πως “αν πραγματικά θέλουμε με σοβαρότητα και ωριμότητα να αντιμετωπίσουμε τη νέα περίοδο, την περίοδο δηλαδή μετά το τέλος του προγράμματος, οφείλουμε ως πολιτεία αλλά και ως εμπλεκόμενοι φορείς, ως κοινωνικοί εταίροι από κοινού να σχεδιάσουμε μία παρέμβαση σοβαρή, τεκμηριωμένη επιστημονικά με αποτελεσματικότητα και προοπτική βιωσιμότητας για τις παρεμβάσεις που θα ακολουθήσουν.
Τα τρία μεγάλα ελλείμματα είναι:
η έλλειψη ενός μηχανισμού HΤA (Health Technology Assessment),
η έλλειψη ενός σοβαρού μηχανισμού διαπραγμάτευσης προσιτών τιμών αποζημίωσης και
ήταν η έλλειψη ενός μηχανισμού γρήγορης ενσωμάτωσης αξιόπιστων θεραπευτικών πρωτοκόλλων στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Αυτά είναι τα κομβικά ελλείμματα τα οποία τώρα σιγά-σιγά αρχίζουμε να αντιμετωπίζουμε.
Και στα τρία επίπεδα έχουν γίνει βήματα. Όχι αυτά που θα θέλαμε και όχι αυτά που απαιτούν οι συνθήκες και τα αδιέξοδα τα οποία έχουν δημιουργηθεί.
Έχουμε ένα νόμο για το ΗΤΑ με την τεχνική υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, πήραμε υπόψη μας καλές διεθνείς πρακτικές, μοντέλα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, έχουμε βάλει ορισμένα κριτήρια τα οποία, κατά την άποψή μου, διασφαλίζουν ότι η συζήτηση θα γίνεται πλέον για τη θεραπευτική αξία ενός σύγχρονου και καινοτόμου φαρμάκου και όχι μόνο το κόστος.
Εκκρεμεί η συγκρότηση της επιτροπής, της πρώτης επιτροπής για το ΗΤΑ. Νομίζω αύριο λήγει η προθεσμία υποβολής αιτήσεων.
Έχουμε ήδη αρκετές αιτήσεις από αξιόλογους επιστήμονες, νομίζω ότι θα πάμε σε μία επιτροπή υψηλής εγκυρότητας και υψηλού επιστημονικού κύρους που θα διασφαλίσει ότι θα υπάρξει ένας μηχανισμός αξιολόγησης που θα διασφαλίζει και την πρόσβαση των ασθενών της χώρας μας στην καινοτομία, αυτή είναι μια πολύ κρίσιμη προϋπόθεση, είναι απαίτηση των πολιτών, είναι απαίτηση μίας κοινωνίας που θέλει να συμβαδίζει με τα ευρωπαϊκά δρώμενα, αλλά ταυτόχρονα να διασφαλίζει και τη βιωσιμότητα του συστήματος υγείας.
Αυτό είναι μία δύσκολη εξίσωση. Αυτή η συζήτηση γίνεται διεθνώς, δεν είναι ένα ελληνικό πρόβλημα, παντού η φαρμακευτική καινοτομία, η οποία παράγεται από τη βιομηχανία, προσφέρει νέες θεραπευτικές δυνατότητες και επιλογές αλλά ταυτόχρονα επιβαρύνει πάρα πολύ τους προϋπολογισμούς των συστημάτων υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης, υπάρχει μία μεγάλη συζήτηση για τη βιωσιμότητα των συστημάτων αυτών με δεδομένες τις πολύ ακριβές τιμές των νέων φαρμάκων”.
Και καταλήγοντας, τόνισε: “Πραγματικά πιστεύω ότι το να διασφαλίζουμε σήμερα μέσα από το μηχανισμό του ΗΤΑ την ισότιμη πρόσβαση των πολιτών της χώρας μας στη φαρμακευτή καινοτομία, είναι μία παρέμβαση που ενισχύει την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη στον πολύ ζωτικό και ευαίσθητο θέμα της υγείας. Το χρειάζεται αυτό η κοινωνία.
Και επειδή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αυτόν τον καιρό είναι λίγο δύσκολη, οφείλουμε όλοι μας να αποδεικνύουμε ότι όχι απλώς διερευνούμε το παρελθόν και νομίζω ότι το αίσθημα δικαίου της κοινωνίας αυτό απαιτεί, να γίνει με σοβαρό και συγκροτημένο τρόπο και με θεσμικό τρόπο, να διερευνηθούν οι εστίες ανομίας και διαφθοράς, να αποδοθούν ευθύνες, είτε σε πολιτικά πρόσωπα, είτε σε υπηρεσιακά στελέχη, είτε σε κρατικούς λειτουργούς, αν υπάρχουν, αλλά κυρίως να συνεισφέρουμε όλοι, ώστε να θωρακιστεί το σύστημα. Να βάλουμε δικλείδες ασφαλείας για να μη διαιωνίζονται αυτά τα φαινόμενα στο μέλλον και για να έχει την αίσθηση ο πολίτης, ότι η χώρα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι, αλλά ότι είναι μία σοβαρή οργανωμένη χώρα που μπορεί να έχει μηχανισμούς ελέγχου, αξιολόγηση της ποιότητας και κυρίως εγγυημένης κάλυψης των αναγκών υγείας των ανθρώπων”.