Είμαστε στην τελική ευθεία για το κλείσιμο των εκκρεμοτήτων της τελευταίας αξιολόγησης και την έξοδο από την παρατεταμένη μνημονιακή επιτροπεία. Η «Μετά-Μνημόνιο εποχή» στην Οικονομία, στην Κοινωνία, στη Δημόσια Διοίκηση, στο Κοινωνικό Κράτος, στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, πρέπει να είναι το κεντρικό πολιτικό ζήτημα της συγκυρίας. Στο πεδίο αυτό έχουμε την ανάγκη διατύπωσης συγκεκριμένων και προφανώς αντιπαραθετικών ή εναλλακτικών πολιτικών σχεδίων.
Η Ελλάδα βγαίνει από την πολυετή κρίση και τα μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας, έχοντας κάνει ταυτόχρονα πολύ σημαντικά βήματα ευστάθειας, αναπτυξιακής προοπτικής, αναδιοργάνωσης και κυρίως αξιοπιστίας . Αυτό δεν ήταν ούτε τυχαίο, ούτε δεδομένο, ούτε αυτονόητο. Απαίτησε προσήλωση στο βασικό στόχο που ήταν η τήρηση των βασικών δεσμεύσεων έναντι των «δανειστών» και η έξοδος από το Μνημονιακό πρόγραμμα, αλλά με όρους έντιμης διαχείρισης, δικαιότερης κατανομή βαρών , προτεραιότητας στη στήριξη των αδύναμων και των συλλογικών αγαθών (Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Προστασία), καθώς και θεσμικής εξυγίανσης σε όλα τα επίπεδα.
Αυτή η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι διαθέτει την ισχυρή πολιτική βούληση, το σχέδιο και την αξιοπιστία για να προχωρήσει σε μια ριζική αναδιοργάνωση στο τοπίο της Υγείας και του Φαρμάκου, βάζοντας πάνω απ΄ όλα τις υγειονομικές ανάγκες της κοινωνίας και το δημόσιο συμφέρον.
Τα παραπάνω τόνισε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός κατά την ομιλία του στο συνέδριο HealthWorld 2018 του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, παρουσιάζοντας τους τρεις στρατηγικούς στόχους του Υπουργείου Υγείας τους οποίους πρέπει να υπηρετούν οι μεταρρυθμίσεις στο σύστημα υγείας:
- Καθολική κάλυψη των αναγκών υγείας του πληθυσμού μέσα από ένα αναβαθμισμένο και αποτελεσματικό Δημόσιο Σύστημα Υγείας
- Βελτίωση της Διοίκησης του ΕΣΥ και αποδοτική λειτουργία των δημόσιων δομών υγείας μέσω διαφανούς και αποτελεσματικής διακυβέρνησης που υπόκειται στις αρχές της δημόσιας λογοδοσίας και του κοινωνικού ελέγχου
- Βιώσιμη χρηματοδότηση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας με συνέργεια των πόρων από τη γενική φορολογία και την κοινωνική ασφάλιση, με περιορισμό των οικονομικών εμποδίων στην καθολική κάλυψη του πληθυσμού και των «καταστροφικών» ίδιων δαπανών των πολιτών, καθώς και με ουσιαστικό έλεγχο της προκλητής ζήτησης, της σπατάλης και της διαφθοράς στο Σύστημα Υγείας.
Σε ότι αφορά τη φαρμακευτική πολιτική, ο κ. Ξανθός υπογράμμισε ότι το αδιέξοδο της μνημονιακής πολιτικής είναι δεδομένο, όπως είναι αυτονόητη και η ανάγκη μεταρρυθμιστικών βημάτων.
Όπως είπε χαρακτηριστικά, “προωθούμε ένα νέο «μίγμα» φαρμακευτικής πολιτικής με προτεραιότητα στην ανάπτυξη αξιόπιστου μηχανισμού αξιολόγησης της φαρμακευτικής καινοτομίας και των τεχνολογιών υγείας (ΗΤΑ) σε συνδυασμό με τη διαπραγμάτευση προσιτών τιμών αποζημίωσης για τα ακριβά φάρμακα, θεραπευτικά πρωτόκολλα και Μητρώα ασθενών, αλλαγές στο πεδίο της τιμολόγησης και αποζημίωσης, κλειστοί προϋπολογισμοί ανά θεραπευτική κατηγορία, αύξηση της διείσδυσης των γενοσήμων στη φαρμακευτική αγορά μέσω της μείωσης της συμμετοχής των ασθενών στο κόστος, σταδιακή άρση της επιβάρυνσης των πολιτών για την κάλυψη των φαρμακευτικών τους αναγκών.
Στην κατεύθυνση της διασφάλισης των ελάχιστων δυνατών κοινωνικών και πολιτικών συναινέσεων, το Υπουργείο Υγείας έχει συγκροτήσει ένα εργαλείο θεσμικού διαλόγου (την Επιτροπή Παρακολούθησης της φαρμακευτικής δαπάνης ) με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων στην αγορά φαρμάκου, ενώ είναι σε εξέλιξη η συγκρότηση με απόφαση του Προέδρου της Βουλής Ειδικής Διακομματικής Επιτροπής για τη φαρμακευτική πολιτική, στην οποία έχουν κληθεί όλες οι δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις να συνεισφέρουν, παρά τις διαφορές μας, με επεξεργασμένες και εφαρμόσιμες προτάσεις.
Θεωρούμε ότι αυτή η διαδικασία, στο βαθμό που θα λειτουργήσει παραγωγικά, θα είναι ένα σημαντικό βήμα ωριμότητας και θεσμικής σοβαρότητας από όλους μας και θα στείλει στο χώρο του Φαρμάκου το αναγκαίο «σήμα» προβλεψιμότητας και βιωσιμότητας που όλοι οι παράγοντες της αγοράς και της κοινωνίας των πολιτών (επαγγελματίες υγείας, Σύλλογοι Ασθενών κλπ) ζητούν”.