Αντίθετη προς τον σχεδιασμό επιβολής του clawback στα φάρμακα μέσω κλειστών προϋπολογισμών, είναι η θέση της φαρμακοβιομηχανίας συνολικά, επισημαίνοντας τον κίνδυνο ακροτήτων που θα φέρουν αποσύρσεις φαρμάκων από την αγορά.
Σε από κοινού υπόμνημά τους προς την Επιτροπή Παρακολούθησης της Φαρμακευτικής Δαπάνης, ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ) και το PhRMA Innovation Forum (PIF) εξηγούν την αντίθεσή τους, τόσο επί της αρχής του επικείμενου μέτρου, όσο και επί της προτεινόμενης μεθοδολογίας.
Συγκεκριμένα, οι τρεις φορείς εκφράζουν την αντίθεσή τους στην εφαρµογή κλειστών προϋπολογισµών για τους παρακάτω λόγους:
“Επί της αρχής:
- Οποιαδήποτε κατάτµηση του υπάρχοντος κλειστού προϋπολογισµού δεν αποτελεί µέτρο µείωσης του clawback, αλλά αναδιανοµής του, µε αδιαφανή, µάλιστα, τρόπο, και θα οδηγήσει σε ακρότητες. Πιο συγκεκριµένα, η σηµαντική αύξηση του clawback σε ορισµένες κατηγορίες θα έχει ως αποτέλεσµα την απόσυρση φαρµάκων µε αρνητικές επιπτώσεις στην πρόσβαση των ασθενών. Πολλώ δε µάλλον, όταν ξεκινάµε αυτή τη στιγµή από µέσο clawback 20%, το οποίο έχει µεγάλες πιθανότητες να γίνει 25% εντός του 2018 (µε βάση τις τρέχουσες τάσεις).
- Η επιβολή κλειστού προϋπολογισµού σε καµία περίπτωση δεν σχετίζεται µε τη συγκράτηση ή τον εξορθολογισµό της δαπάνης, ενώ η κατάτµηση του µε τον οποιοδήποτε τρόπο δεν συµβάλλει στη δικαιότερη κατανοµή του clawback. Η οριοθέτηση κλειστών προϋπολογισµών δεν θα έχει καµία απολύτως επίδραση στις συνταγογραφικές συνήθειες/νοοτροπίες και δεν αντιµετωπίζει το θέµα της ζήτησης.
- Η κατάτµηση του υπάρχοντος ανεπαρκούς κλειστού προϋπολογισµού σε επιµέρους προϋπολογισµούς δεν συναντάται σε καµία χώρα της Ευρώπης και δεν τεκµηριώνεται εν απουσία επιστηµονικού πλαισίου καταγραφής των αναγκών του πληθυσµού.
- Οι πολιτικές πρέπει να προσανατολίζονται στο πώς θα εξαλείψουν το clawback ή θα το µειώσουν, και όχι στο πώς θα το ανακατανείµουν.
Επί της προτεινόµενης µεθοδολογίας:
- Οι κλειστοί προϋπολογισµοί σε επίπεδο ATC4 δεν εφαρµόζονται σε καµία χώρα της Ευρώπης, πιθανώς και του κόσµου.
- Η σύγκριση µε άλλες χώρες είναι τελείως άστοχη, διότι µεταξύ άλλων έχουν εντελώς διαφορετικά δοµηµένο σύστηµα υγείας, διαφορετικό επιδηµιολογικό προφίλ, διαφορετικές συνταγογραφικές συνήθειες ή θεραπευτικές τάσεις.
- Η παρέµβαση στα ATC4 βάσει ∆ανίας και Νορβηγίας είναι παντελώς υποκειµενική, αυθαίρετη και δεν έχει καµία τεκµηρίωση.
- ∆εν λαµβάνεται υπόψη το σύνολο µιας νόσου, δεδοµένου πως σε πολλά νοσήµατα χρησιµοποιούνται περισσότερα του ενός ATC4. Αντίθετα, σε αρκετές άλλες περιπτώσεις χρησιµοποιείται το ίδιο ATC4 σε πολλές νόσους.
- Σύµφωνα µε τον ΠΟΥ, ο σκοπός της ATC κατηγοριοποίησης είναι η ενδεικτική χρήση φαρµάκων σε DDD µε σκοπό την ορθολογική κατανάλωση, ενώ η υιοθέτηση της ATC κατηγοριοποίησης για οποιανδήποτε άλλο λόγο είναι εσφαλµένη (https://www.whocc.no/use_of_atc_ddd/)”.
Με δεδομένα τα παραπάνω, καλούν τους αρµόδιους φορείς σε επαναπροσδιορισµό της δηµόσιας φαρµακευτικής δαπάνης στη βάση των πραγµατικών αναγκών του πληθυσµού, ώστε να διασφαλίζεται η επαρκής χρηµατοδότηση και ως εκ τούτου η πρόσβαση των Ελλήνων ασθενών στα φάρµακα, ο εξορθολογισµός του δηµόσιου συστήµατος Υγείας, αλλά και η βιωσιµότητα του φαρµακευτικού κλάδου.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εφαρµογή µέτρων, όπως η ανάπτυξη Μητρώου Ασθενειών, η πλήρης εφαρµογή θεραπευτικών πρωτοκόλλων και η παραµετροποίηση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, και η πιο γενικευµένη δραστηριοποίηση της Επιτροπής ∆ιαπραγµάτευσης.