Μια μετα-ανάλυση έδειξε ότι η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση έχουν συσχετιστεί με υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου, σύμφωνα με μια ολοκληρωμένη μετα-ανάλυση στην οποία συμμετείχαν πάνω από 2 εκατομμύρια ενήλικες, όπως αναφέρεται στο περιοδικό Nature Human Behavior.
Η Julianne Holt-Lunstad, καθηγήτρια ψυχολογίας και νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο Brigham Young και επικεφαλής επιστήμονας για τη συμβουλευτική έκθεση του Γενικού Χειρουργού των ΗΠΑ για την κοινωνική απομόνωση και τη μοναξιά, επαίνεσε τη μελέτη. Αν και δεν συμμετείχε στη μετα-ανάλυση, είπε στο CNN ότι παρέχει περαιτέρω εμπιστοσύνη σχετικά με τη σημασία της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς ως ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου για πρόωρο θάνατο.
Η Holt-Lunstad τόνισε ότι παρά την επικρατούσα υπόθεση ότι η εθελούσια απομόνωση είναι ακίνδυνη ή ακόμη και ωφέλιμη, τα ευρήματα επιβεβαίωσαν και επεκτάθηκαν σε προηγούμενες έρευνες, καταδεικνύοντας τους κινδύνους που συνδέονται με την κοινωνική απομόνωση ανεξάρτητα από τα αισθήματα μοναξιάς.
Ο Turhan Canli, καθηγητής ολοκληρωμένης νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο Stony Brook, πρότεινε ότι η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά μπορούν να θεωρηθούν μορφές χρόνιου στρες, το οποίο μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την υγεία. Σε διάλογο με το CNN, ο Canli επεσήμανε ότι οι ορμόνες του στρες που απελευθερώνονται ως απάντηση στη χρόνια μοναξιά ή την κοινωνική απομόνωση μπορεί να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στο σώμα.
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) ανέφεραν επίσης πώς η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο για πολλές παθήσεις, όπως καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικό, διαβήτη τύπου 2, κατάθλιψη και άγχος, αυτοτραυματισμό και άνοια, μεταξύ άλλων.